مسلما

گاهیم در کعبه آوردی و گاهی در کنشت گه مسلمان و گهی کافر قلم دادی مرا

مگر با تو براه تو درآید مسلمان گردد و کارت برآید

گر در آرد سر به مهر آن زلف بر رخسار نه چون مسلمان شد بگر زنار بر آتش فکن

مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم دل بیچارگان از خود مرنجانید، من گفتم

بت پرستم، هر چه هستم، دست و دامان توام گرچه کافر بوده ام از نو مسلمان توام

وَ قَطَّعْناهُمْ فِی الْأَرْضِ أُمَماً و ایشان را پاره پاره کردیم در زمین پرکنده گروه گروه مِنْهُمُ الصَّالِحُونَ هست از ایشان که مسلمان‌اند و نیکان وَ مِنْهُمْ دُونَ ذلِکَ و هست از ایشان که فرود از آن‌اند و جز از آن وَ بَلَوْناهُمْ و بیازمودیم ایشان را بِالْحَسَناتِ وَ السَّیِّئاتِ بنیکیها و بدیها لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ (۱۶۸) تا مگر باز آیند بتوبه.

چو بشنود آن مسلمان بوی خاکش فرو رفت و بر آمد جانِ پاکش