متری

خورش کمترین گوهری بر کمر مهش کمترین کوکبی بر سپر

و گفت: حقیقت صدق آنست که راست گوئی درمهمترین کاری که از او نجات نیابی مگر به دروغ.

کمترین ملکی که در فرمان بود عرصهٔ روی زمین بادا تو را

کز خدمتت پیاده رود کمترین رهی در حضرتت فکار شود کمترین عباد

آنقدر شیر خدا گردن به حکم حق نهاد تار سن در گردن او بست از سگ کمتری

زاب حیوان غمت ، زندهٔ جاوید شدیم کمترین معجزهٔ عشق تو احیای دل است

تو از بندهٔ بندگان کمتری به اندیشهٔ دل مکن مهتری

از یزک داران خیلش کمترین خنجر کشی شاه چرخ چنبری یعنی خور خاور خرام

ز ابر جود بآبست و از تو جود بزر اگرچه ابر کریم است ازو کریمتری

ای نگاهت آهوان را گرم بازی ساختن کمترین بازی سوار از پشت زین انداختن