نبش

نی کسب کمالی شد و نی طی طریقی از راه بجز جنبش و رفتار ندانم

کجا قرار بماند مرا، چو دلبر من بدست جنبش اجرام و گردش احوال

ور بر سرم نبشته نبودی قضای تو شهری پر از بتان به تو چون اوفتادمی

نشگفت کاتش رخ یار است شعله‌ور تا تو همی به جنبش چون باد بیزنی

بر تاج کیخسرو نبشته بود:

او نام تو نبشته ز کین بر کنار دل تو مهر او گرفته ای اندر میان جان

جهان بخشی که چون در جنبش آید بحر احسانش به کشتی خلق پیمایند گوهر نه به سنگ و من