نباید

تا بدانجا رسی بچست درست که بدانی که می نباید جست

چو چندی گذشت و نیامد سپاه بگفتند کورش نباید ز راه

بران ره که گفت او سپه را بران نباید که آید کسی را زیان

نشاید نمودن بدو راز او نباید ز خود ساخت غمّاز او

چند بار آخرت ای دل به نصیحت گفتم دیده بردوز نباید که گرفتار آیی

بیاید دهد آگهی از سپاه نباید که گیرد بداندیش راه

نباید که دشمن شود چیره دست رها گردد از بند، آن پیل مست

بباشد به آرام ما روز چند نباید که‌دارد کس او را گزند

که از گفت دانا ستاره شمر نباید که هرگز کند کس گذر