نباش

ما سایه ایم سایه پیدا به خود نباشد سایه چگونه باشد بی نور آفتابی

بر پایگه خویش اگر نباشی جز رنج نبینی و جز نکالی

اگر خواهی که با تن ها نباشم نه با تن ها من تنها بیابم

در آندم جهد کن تا راز گوئی نباشی تو ابا حق بازگوئی

من چو اندر سر گیسوی تو بستم دل خویش پس مرا چاره نباشد زپریشان بودن

گر نباشد در چمن نرگس دو چشم یار من بس بود نرگس ندیده هیچ کس نرگس چنان