ناگاه

بدو گفت ناگاه شداد عاد که امشب یکی دست باید گشاد

از آن چه آب می‌جستم که ناگاه فتاد انگشتری از دست در چاه

کی ناگاه ورقه چو ابر سیاه ز کینه درآمد به پیش سپاه

ای از تو مرا هزار غم بیش بنگر تو به سوی بنده ناگاه

این جهان و آن جهانت را بیک دم در کشد گر نهنگ درد دین ناگاه بگشاید دهن‌

آساکو دختر ۲۱ ساله‌ای است که در اوزاکا زندگی می‌کند. او عاشق مردی به نام باکو می‌شود اما پس از چندی باکو به ناگاه ناپدید می‌شود. دو سال بعد، او مقیم توکیو است که ریوهی را می‌بیند. مردی که از نظر ظاهری بسیار شبیه باکو است اما از نظر شخصیتی تفاوت‌های فراوانی دارد. آساکو حالا عاشق ریوهی است.

آسانو ناگاهیرو، آسانو دایگاکو (به ژاپنی: 浅野長広); ۱۱ دسامبر ۱۶۷۰ – ۲۰ ژوئیهٔ ۱۷۳۴) سامورایی، هاتاموتو (گماشته مقام بالا در شوگون‌سالاری توکوگاوا)، در دوره ادو در قلمروی آکو اهل ژاپن بود. وی پسر آسانو ناگاتومو و برادر کوچکتر آسانو ناگانوری شخصیت اصلی در رویداد چهل و هفت رونین (۱۷۰۱) است.

گر یقین ناگاه افتد در نظر هر دو عالم رخ نماید سر بسر

اقتصاد ایران در فاصله ده ساله ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۲ در دوره برنامه‌های عمرانی سوم و چهارم، با نرخ رشد ۱۱٫۵ درصد میانگین سالانه و نرخ تورم تک‌رقمی ۲٫۶ درصد میانگین سالانه، دارای یکی از بیشترین رشدها در میان کشورهای در حال توسعه بود و اقتصاد ایران ظرف ده سال چهار برابر شد. اما بناگاه در میانه دهه پنجاه همزمان با رشد درآمدهای نفتی دچار بحران گردید. در پی افزایش قیمت نفت در اثر جنگ اعراب و اسرائیل و اجرای برنامه عمرانی بسیار پنجم بروز کرد و منجر به وقوع بیماری هلندی شد.

او در ۱۸۳۱ به دنیا آمد و در ۱۹۱۵ درگذشت. یک سامورایی اوکیناوایی از درجه پایین، با قامت کوچک، کمرو و درون‌گرا که مانند یک بچه به نظر می‌رسید. او در خانه یک کیموچی (خانواده مقامات دربار پادشاهی ریوکیو) بزرگ شد و در متون کلاسیک چینی و خوشنویسی تحصیل کرد. او تو-ده (کاراته) را در کلاس چیکودان پچین ناگاهاما فرا گرفت. پیشرفت او باعث شد که به کلاس استاد ماتسومورا سوکون برود. یکی از تمرینات او استفاده از ماکیوارا بود. او یکبار کفشی چرمی را به دیوار سنگی بست تا بتواند ماکیوارای بهتری بسازد؛ پس از چندین ضربه، سنگ از روی دیوار افتاد. پس از چندین بار جایگزاری دوباره سنگ، دیوار فرو ریخت.

به هر سو همی گشت جویای شاه به ناگاهش افتاد بر وی نگاه

رو خانه برو، که شاه ناگاه آید ناگاه به نزد مرد آگاه آید

اگر عشقت نماید روی ناگاه ببینی در درون پرده اللّه

می بریدند ره که ناگاهی گشت پیدا پر آب و گل راهی