ناپدیدی

چنین عشقی پدید آری به هر دم پدیدآرنده چون ناپدیدی

الا ای دل چو جوهر باز دیدی چرا در آینه تو ناپدیدی

از آن این جوهر توحید دیدی که در معنی و صورت ناپدیدی

ناپدیدی پدید، هستی نیست رامش جان و اندرو مرجان

هله ای پری شب رو که ز خلق ناپدیدی به خدا به هیچ خانه تو چنین چراغ دیدی

ناپدیدی پدید و هستی نیست رامش جان و اندرو مرجان

ای فضل خوش چو جانی وز دیده‌ها نهانی اندر اثر پدیدی در ذات ناپدیدی

چه خاک و چه آب کانچه ماییم در پردهٔ غیب ناپدیدیم

بسی مردی بکردیم و چخیدیم کنون نادیده بویی ناپدیدیم

تو هنوز ناپدیدی ز جمال خود چه دیدی سحری چو آفتابی ز درون خود برآیی