ناموسی. ( ص نسبی ) منسوب به ناموس ، نام نیک و نیکنامی. ( از ناظم الاطباء ). - بی ناموسی ؛ رسوائی. بدنامی. ( از ناظم الاطباء ). فضیحت. پاس ناموس دیگران نداشتن. به ناموس و حرم دیگران تجاوز کردن. بی عفتی. بی عفافی. بدچشمی. ناپاکی. || امر ناموسی ؛ کار حیثیتی و شرفی. || پردگیان. نازنینان : کجا پای دارند با روسیان چنین نازنینان و ناموسیان.نظامی.
معنی کلمه ناموسی در فرهنگ فارسی
(صفت ) ۱ - منسوب به ناموس .یاامرناموسی. حیثیتی شرفی .۲ - ازروی سیاست وتدبیر: [ملک رابگوکه ماراشفقت وعنایت ورعایت جانب باجهانداران دیگرمصلحتی وناموسی است الا باتوکه اعتقادی است] ۳ - ( اسم ) پردگی مستوره : کجاپای دارندباروسیان چنین نازنینان وناموسیان ? ( نظامی )
جملاتی از کاربرد کلمه ناموسی
گریزانست این ساقی از این مستانِ ناموسی اگر اوباش و قلاشی، مخور پنهان و پیدا خور
ناموسیان سرکش جبارتر ز آتش در کوی عشق گردان امروز در گدایی
چو شبنم آینه‌ام یک عرق جلا نگرفت به طاق پردهٔ ناموسی هوا ماندم
چه مرد شرم و ناموسی؟! چو مجنون فاش باید شد چنان مستور را هرگز نیابد کس به مستوری