ناموافق

ز جور روزگار ناموافق جدا گشتم ز یاران وفاقی

نیست جفت ناموافق را علاجی جز طلاق با تو گر دنیا نسازد، ترک دنیا بهترست

نتوانمش که بینم به رقیب ناموافق چه خوش است گل، ولیکن چه کنم که خار دارد؟

همزبان ناموافق، کم ز عزرائیل نیست مرگ دانایان بود با جمع نادان زیستن

چه میسازی تو کار این دو عاشق که کاری مینما ید ناموافق

چرا این زورق زرین همی دون ناموافق شد گهی سیمین سلب پو شد گهی زرین سپر دارد

گفتم شیخا این چه زخم است بدین محکمی واین چه جراحت است بدین بیمرهمی گفت از انیاب نوائب چنین مصائب بسیار زاده است و دور گیتی و جور عالم جافی چنین عطیات ناموافق بیشمار آورده است.

گفتم: موافق است یا ناموافق؟

چنین دیدم که در ایام سابق ز دنیا رفت مردی ناموافق

دنیا فرو گذاست برین ناموافقان بر موجب وفاق نجیبی و شایقی