نامدار

پیر گفتش: کای جوان نامدار کت بود از خدمت شه افتخار

ز گردان کسی تاب این کارزار ندارد بجز رستم نامدار

بجستند از تخم شاهان بسی ندیدند از آن نامداران کسی

سخن گفت نزدیک آن نامدار از آن پهلوانان جنگی سوار

نخستین یکی جام گوهر بکار بیاورد پیش یل نامدار

همی گفت هرکس که این نامدار نماند به کس جز به سام سوار

همو مرد جنگست و گرد و سوار بگوهر بزرگ و بتن نامدار

بزد تیغ و پی کرد اسب سوار ز زین باژگون گشت آن نامدار

بگفتا سپاس از خداوند گار که دیدم دگر رویت ای نامدار

چو نامه بخوانی تو ای نامدار ز چین سوی ایران زمین ره سپار