نامار

معنی کلمه نامار در ویکی واژه

ناحیه نامار با ناحیه بیت‌همبان همسایه بوده و از تمدن‌های آغاز هزاره اول پیش از میلاد است. نامار گاهی نمر و نامرو و ناوار هم تعبیر شده و در همه اصطلاحات کلمه نا که به مفهوم نه یا علامت منفی است تکرار شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه نامار

در سال ۱۹۶۱ در زمان رابرت مک نامارا، وزیر دفاع آمریکا تأسیس شد.
(الاهه، نویسنده: مجتبی طباطبایی، کارگردان: آرتو طریان، بازیگران: لالا (وارتو طریان) و پری آقابابیان، تاریخ و محل اجرا:۱۳۰۰ ش، تالار آودیس رشت)-(پریچهر و پریزاد، نویسنده: رضا شهرزاد، کارگردان: آرد وطریان، بازیگران: لالا (وارتو طریان) و پری آقابابیان، تاریخ و محل اجرا: ۱۳۰۰ و۱۳۰۱ ش، تالار آودیس رشت)-(برای شرف، نویسنده: الکساندر شیروان زاده، مترجم: استپان سیمونیان، کارگردان: گریگور یقیکیان، بازیگران: آروسیاک هاروتیونیان، مانوشاک ساناماریان، مِلانیا سیمونیان و بازیگران انجمن کانون ایران، تاریخ و محل اجرا: نامعلوم)
شیخ الاسلام گفت: که بوعبداللّه مولی این کار در یک سخن آورده و آن آنید که وقتی گرسنه بود ویرا آرزو شد که مرا دو نان گرم بود و دو شاب که بخورم، در آن گشنامار بخفت در مسجد جامع. برکران شرف که کرسی خواجه یحیی است «پارهٔ فراتر بسوی جنوب». مریدی ازان وی بآنجا فرا گذشت، ویرا دید خفته در سجاده، و دست در زیر سرکرده، با خود گفت: وی گرسنه بودن. در بازار رفت و دو نان تازه گرم بستد، و بران پارهٔ دو شاب، و بیاورد. در زیر سجادهٔ وی نهاد. بوی نان گرم فراوی رسید بیدار گشت آنرا دید، که ارزو بود. روی بکرد، گفت: الهی! کار کت باید بدانی ساخت یعنی که ار عنایت بود، کارک دوستان خود بی‌سبب وجهد می‌سازد.
جاناتان دورنبش از وبگاه آی‌جی‌ان بازی را ستود و آن را یک شاهکار برشمرد که از نظر گیم‌پلی، داستان‌سرایی سینمایی و جهان غنی، یک نسخه تکامل یافته برای آخرین بازمانده از ما به حساب می‌آید و به آن امتیاز کامل ۱۰ از ۱۰ را تقدیم کرد. اندی مک‌نامارا از گیم اینفورمر آن را بهترین روایت بازی که تا کنون بازی کرده‌ام برشمرد و آخرین بازمانده از ما قسمت ۲ محصولی است که با هر پیچش داستانی خود، مرا از درون دگرگون کرده‌است. کالی پلگ از وبگاه گیم‌اسپات بازی را «زیبا و ویرانگر» خواند و نوشت «هرچه بیشتر دربارهٔ بازی تأمل کنم، بیشتر از داستان و شخصیت‌های اصلی آن قدردانی می‌کنم».
اوون گلیبرمن از ورایتی نوشت: «اسکینامارینک ترسناک است، اما این فیلمی است که صبر می‌خواهد (و پاداش می‌دهد) و بنابراین می‌تواند باعث شورش شود [...] با این حال، اگر با آن همراه شوید، ممکن است احساس کنید که چیزهای عجیب و غریب را لمس کرده‌اید.»
اسکینامارینک در ۱۳ ژانویه ۲۰۲۳ در ایالات متحده و کانادا اکران شد، , در ۶۲۹ سینما اکران شد. در ایالات متحده، این فیلم در برنامه‌های زمانی جزئی در سراسر کشور اکران شد و زمان‌های نمایش مطابق با تقاضا و در دسترس بودن سالن‌ها اضافه شد. برخی از زنجیره‌های سینمایی، مانند سینماهای ریگال و سینمارک، فیلم را تنها در ۱۳ و ۱۴ ژانویه در سراسر کشور به نمایش گذاشتند با این حال، نیمی از تمام سالن‌هایی که اسکینامارینک را به نمایش می‌گذارند، از جمله سینماهای ای‌ام‌سی، نمایش‌های خود گسترش دادند.
در وبسایت راتن تومیتوز، ٪۷۱ از ۱۰۴ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۶٫۳/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وب‌سایت چنین می‌نویسد: «اسکینامارینک ممکن است بیشتر گیج‌کننده باشد تا ترسناک، اما برای بینندگانی که می‌توانند یا می‌خواهند طول موج منحصربه‌فرد آن را بررسی کنند، دیدن این فیلم ناراحت‌کننده دشوار خواهد بود.» این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۲۵ منتقد امتیاز ۶۶ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای عموماً مطلوب» است.
اسکینامارینک در ۱۳ ژانویه ۲۰۲۳ از طریق آی‌اف‌سی فیلمز در ایالات متحده و کانادا اکران شد و در ۲ فوریه در سرویس استریم ترسناک شادر منتشر شد. این فیلم با بودجه ۱۵ هزار دلار، در گیشه موفق بوده و بیش از ۲ میلیون دلار فروش داشته‌است. فیلم به‌طور کلی نقدهای مثبتی را از منتقدان دریافت کرد، که آن را به عنوان برگرفته از تجربیات ترس دوران کودکی توصیف کردند، اگرچه نزد مخاطبان پاسخ انتقادی دوقطبی دریافت کرد.
اسکینامارینک همچنین در بریتانیا در «سینمای شاهزاده چارلز» در لندن و «سینمای ماکینگبرد» در بیرمنگام به نمایش درآمد.
مت دوناتو از /فیلم اسکینامارینک را به خاطر فضای آن تحسین کرد که احساس می‌کرد از آشنایی با تجربیات ترس در دوران کودکی نشأت می‌گرفت، هرچند او همچنین از طولانی بودن زمان پخش آن انتقاد کرد. او آن را «به شدت تفرقه‌انگیز» نامید — نوعی فیلم که بین نقدهای صفر و پنج ستاره تعادل برقرار می‌کند. با این اوصاف، اشخاصی که به دنبال کاوشی انتزاعی در مورد اضطراب‌های خاموش با تصاویر لو-فای هستند، باید به دنبال این کنجکاوی ظاهری بر روی فیلم باشند که از هیچ قاعده فیلمسازی متعارف پیروی نمی‌کند.»