ناله کردن

چنان در ناله کردن شهرتی دارم که اهل درد ز من گویند از هر جا برآید ناله زاری

چه سود در قفس تنگ ناله کردن زار نه مرغ زیرکی؟ ار زیرکی قفس بشکن

دریا ز رشک طبع تو در ناله کردن است ابر از جفای دست تو در اشکباری است

دوا نماند بجز ناله کردنم اهلی که درد خویش ز درمان نهفتنم تا کی

مرا از خویش باید ناله کردن که خود کردم نه کس این جور با من

منع دلهای دونیم از ناله کردن مشکل است شق زبان خامه لب بسته را گویا کند

ناله کردن گرچه پیشت شیوه عشاق نیست کی توانم کرد پنهان درد خود را از طبیب

ناله کردن در حریم وصل، کافر نعمتی است در بهاران عندلیب ما لب از فریاد بست

ناله کردن بر سر کویش هوس باشد مرا می نهم لب بر لب نی تا نفس باشد مرا

درخزان حسن ،صائب از هجوم بلبلان نیست جای ناله کردن درگلستانش هنوز