ناعی

طرح شناختی نسبت به ارتباطات اقناعی برداشتی با جهت‌گیری پیامی است. این مدل به نوعی امتداد طرح محرک – پاسخ است. در این طرح تمایل این است که مشکلاتی را که به خاطر کسب اطلاعات ناقص یا غلط توسط فرد یا گروه در نحوه درک انسان به وجود می‌آید تشخیص بدهیم و راه حل این است که تصمیم بگیریم چه حقایق معقول تری باید به مخاطب ارائه شود. شعار این طرح این پیام است: بگذارید واقعیت‌ها خود سخن بگویند.

یا ناعیا بکسوف الشّمس و القمر بشّرت بالنّقص و التّسوید و الکدر

زین باغ مجو بهره که هر میوه که چینند بی آبی ایام مکیده است و قناعی است

تبلیغات، پیامی است که فرستنده‌اش برای دریافت پاسخ از گیرنده، با هدایت او در جهت پیشبرد اهدافی خاص، تلاش می‌کند. ما به وسیلهٔ یک مدل تبلیغاتی، از چگونگی به کار بردن ارتباطات اطلاعی و اقناعی برای رسیدن به یک ارتباطات تبلیغی، آگاه می‌شویم.

ای بزرگی که حسن رای تو را هر زمان بر من اصطناعی نوست

شد روان آن ناعی ناخوش خبر تا به نزد روضهٔ خیر البشر

نباشد لطف او را امتناعی بود ز و هر عطا و انتزاعی

میان ما و غم دوست در خروج و دخول به جان دوست اگر هیچ امتناعی هست

ز جور تو دل امتناعی ندارد به وصلت سر انتفاعی ندارد

این عزا عین سرور و این فناعین بقا شد من در این گلشن نوید از جانب باد صبایم

وصال تو وبخت فیّاضِ بیدل بلی ممکن است، امتناعی ندارد

هدف ارتباطات اقناعی باید از آلودگی‌ها پاک بوده و از خلوص بهره‌مند باشد.