ناصری

نقلست که سیدی بود که او را ناصری گفتندی قصد حج کرد چون به بغداد رسید به زیارت جنید رفت و سلام کرد جنید پرسید که سید از کجاست گفت: از گیلان گفت: از فرزندان کیستی گفت: از فرزندان امیرالمؤمنین علی رضی الله عنه گفت: پدر تو دو شمشیر می‌زد یکی با کافران و یکی با نفس ای سید که فرزند اوئی از این دو کدام کارفرمائی سید چون این بشنید بسیار بگریست و پیش جنید غلطید گفت: ای شیخ حج من اینجا بود مر بخدای راهنمای گفت: این سینه تو حرم خاص خدای است تا توانی هیچ نامحرم در حرم خاص راه مده گفت: تمام شد.

از ناصرین شاه شهیدش کند شمار نفسی که خواستار خصال محمد است

مائیم که سیدیم و بنده مائیم که ناصریم و منصور

آنچه در دورهٔ ناصری مرد و زن کشته شد سرسری

قاعده ملکِ ناصریّ‌ و یمینی‌ محکم‌تر زان شناس در همه کیهان‌

این استان در جنوب عراق واقع شده و مرکز آن شهر ناصریه است.

همچو نوروز جلالی شاید ار این عید را خلق عید ناصری خوانند بهر انتساب

«ارمنی‌های تهران اولین کلیسای خود را در سال ۱۷۶۸ میلادی در کوچه‌ای به نام ارامنه در ضلع غربی بازارچه دروازه حضرت عبدالعظیم پیش از توسعه تهران در عصر ناصری بنا کردند.»

انگلیسان اندرین کارند و اهل ناصری خرمند از اینکه یک صابی مسلمان کرده‌اند

به هر کار ناصرت شهنشاه عصر باد ز اقبال ناصری نصیب تو نصر باد

در دور ناصریست ظهور کمال من با اینکه بی کمال بود دور ناصری

نورکم فی ناظری حسنکم فی خاطری ان ربی ناصری رب زد هذا القرآن