ناسیونالیست

"احمد سوسه" پدر کارتوگرافی در عراق است، وی یکی از روشنفکران عراقی بود که آثار بسیار گرانبهایی در خصوص تمدن عراق نوشته است او از سوی حزب بعث مجبور شد که از ایده‌های ناسیونالیستی حزب بعث دفاع کند.

بال گانگادهار تیلاک اولین ناسیونالیست (ملت گرا) هندی بود که سواراج را به عنوان سرنوشت ملت پذیرفت. تیلاک بعدها با سیستم آموزشی بریتانیا که فرهنگ، تاریخ و ارزش‌های هندی‌ها را نادیده می‌گرفت به شدت مخالفت کرد. او نسبت به عدم آزادی بیان برای ناسیونالیست‌ها ونیز عدم حضور و نقش مردم هند در امور ملت ابراز ناراحتی کرد. با توجه به دلایل ذکر شده، او سواراج را به عنوان تنها راه حل تلقی می‌کرد. جمله معروف او" سواراج حق من است و من باید آن را داشته باشم " الهام بخش تمامی مردم هندوستان شد.

الربعی از دهه شصت نخست وارد جنبش ناسیونالیست چپگرا شد و در زمان انقلاب ظفار در عمان شرکت کرد و به همین خاطر چهار سال از سال ۱۹۷۰ تا سال ۱۹۷۳ در زندان بود و قبل از آن در سال ۱۹۶۹ از زندانی در کویت موفق به فرار شد زیرا با چند نفر از تشکیلات سیاسی برای انفجار مجلس ملی و وزارت کشور تلاش کرده بود او یک فعال سرسخت در بین اپوزیسیون سیاسی بود.

وی در اظهارنظری دیدگاه‌های ترامپ در مورد اسلام را شبیه دیدگاه‌های خودش دانست و اعلام کرد از تمامی رای‌دهندگان به ترامپ در آمریکا حمایت می‌کند. وی بیشترین شباهت خود و ترامپ را در مخالفت با مسلمانان و جلوگیری از ورود مسلمانان به کشورشان (آمریکا و میانمار) دانست. وی همچنین اظهار داشت که آمادگی دارد با ناسیونالیست‌های آمریکایی در این زمینه‌ها همکاری کند و به آنها پیشنهاد کرد از روش‌هایی که در میانمار برای مبارزه با اسلام بهره می‌برند، استفاده شود.

او یک پیانسیت بااستعداد بود و اولین اجرای عمومی‌اش در شش‌سالگی بود. بعد از تحصیلات عمومی، تحصیل موسیقی را نزد یوزف پراکش آغاز کرد. اولین ساختهٔ ناسیونالیستی او طی انقلاب ۱۸۸۴ پراگ (که او هم در آن شرکت داشت) شکل گرفت. بعد از اینکه در پراگ نتوانست به کارش ادامه بدهد، به سوئد رفت و در آنجا به‌عنوان استاد و رهبر گروه کر گوتنبرگ و نوشتن آثار ارکستریِ عظیم مشغول شد. در همین دوران، او دو بار ازدواج کرد و صاحب شش دختر شد که سه دختر در نوزادی از دنیا رفتند.