نادی

نام نیک و بد مگر نشنیده‌اید جمله دیدند و شما نادیده‌اید

دو چشم من که ز نادیدنت پر آب نماند ز خاک درگه تو قوت بصر یابد

اگر نادیده رویت را به مه نسبت کند چشمم مکن عیبش که بدخویی سیه روی است نادیده

جهان دیدگان را بنادیدگان نکردند یکسان پسندیدگان

منمای شمعِ روی به هر کس که خلق را نادیده بر جمال چو پروانه کرده‌ای

جوانی و از عمر نادیده بر مرنجان ز خود مر روان پدر

از آن دم میزنی در پیش هر کس که همچون دیگران نادیدهٔ بس

به روزگار حکایت کند نزاریِ زار قیامتی که ز نادیدن تو دید ای دوست