نادر

منم آن طوطیی که گاه سخن نادر افتد چو من شکر گفتار

این عجب خضری است ساقی گشته از آب حیات کوه قاف نادر است و نادره عنقاست این

سیف فرغانی بعشقت نادرست زین دل خود رای و عقل بی خرد

طبع از اندیشه به جوش و جان از آشفتن به رنج تن ز علت نادرست و دل ز فکرت بی قرار

مخند ار کسی را سخن نادرست که گویایی جان نه در دست تست

گفتی تو نه گوشی که سخن گویمت از عشق ای نادره‌ گفتار کجا گوش‌تر از من

نادر اردلان در این شرکت مدتی کار کرد و در طراحی مرکز جان هنکاک شرکت داشت.

ای به زبان نکته گزار آمده وی به سخن نادره کار آمده

به مثل خلقت مردم نزاد از خاک و از انجم وگرچه زاد بس نادر از این داماد و کدبانو

خود آنچه به دور ما همین نادره است جاوید شب تیره به پایان شدن است

کو عاشق دیوانه ترا همچو «اسیری» در عشقِ تو او نادره دور و زمانست