ناخوشی

بفرخ همی داشت آن نام را کزو یافت از ناخوشی کام را

چون همه‌گیری آنفلوانزای اسپانیایی در تهران ناگهانی و هم‌زمان با وزش بادهای شدید بود آنرا «ناخوشی باد» نامیدند. اما بیشترین کشته در کرمان بود. در شیراز مردم خود را به مسجد می‌رساندند تا دست کم در جایی مقدس بمیرند.

از شادی وقتی که به وصلت برسم با اینهمه ناخوشی مرا وقت خوش است

دلا از ناخوشی چون زهر گشتی به مهر از دو جهان بی بهر گشتی

زین ناخوشی و خوشی که دیدم گفتم بدل، از دل این شنیدم:

ناخوشی در زندگانی ای ولید مرد را از خوی بد گردد پدید

کار بر خویش چنین تنگ مگیر وز دم ناخوشی آهنگ مگیر

دانسته بگذرم ز خوشی‌های خود مرا دیگر دماغ ناخوشی روزگار نیست

هر آمیزش که سنجیدم خواص زهر می‌بخشید مذاق ناخوشی از شهد و شیر انجمن بردم

بماتا چند اینجا میکشی تو گهی اندر خوشی گه ناخوشی تو

گران و بی‌نمک و ناخوشی چو دل و نیاز نبهره و بدی و ناروا چو سیم دغل