ناخودآگاه

آلتوسر بیشتر از این پیش می‌رود و استدلال می‌کند که «همه ایدئولوژی‌ها افراد را به‌عنوان سوژه‌های عینی توجه یا بازخواست و استیضاح می‌کنند» و تأکید می‌کند که «ایدئولوژی به‌گونه‌ای «عمل می‌کند» یا «عملکرد» دارد که … فرد را به سوژه «تبدیل» می‌کند. این امر از طریق تصور آلتوسر از استیضاح یا توجه که فرآیندی غیراختصاصی و ناخودآگاه است امکان‌پذیر می‌شود. به‌عنوان مثال، هنگامی که یک افسر پلیس فریاد می‌زند «هی، تو!» و فردی برمی‌گردد و به اصطلاح به تماس پاسخ می‌دهد، سوژه می‌شود. آلتوسر استدلال می‌کند که این به این دلیل است که فرد متوجه شده‌است که این توجه‌ها متوجه او شده‌است که او را نسبت به ایدئولوژی دموکراسی و قانون ذهنی می‌کند.