ناخجسته

خون جگر خورد یقین هر که چو هاتفش بود کوکب نامساعدی طالع ناخجسته‌ای

ریزد ز طرف بال همای سعادتم رنگ هم آشیانی این ناخجسته خاد

گر بر تو رنج خاطر من ناخجسته بود از بود من مباد اثر کز تو بازماند

این عید خجسته را به صد معنی بر خصم تو ناخجسته پندارم

روزِ من نحس و ناخجسته شده نظر تو ز من گسسته شده

ای خسته دل شکسته ما از طالع ناخجسته ما