میی

ناخورده میی به جان تو گر پاسخ آورم می ده‌که هرچه بخت‌‌گمان‌کرد شد یقین

الومییر ۹۲٫۲ کیلومترمربع مساحت و ۴٬۲۴۷ نفر جمعیت دارد و ۵۲۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

ساقیا در ده آن میی که ازو آفت عقل و راحت جانست

1-کلمه ارزوئیه از نام شخصی به نام ارزو و پسوند «ییه » به معنای جا و مکان تشکیل شده است . بنابراین ارزو و شاه مارو دو برادر بوده اند که هسته اولیه این آبادی را بنیان نهاده اند . و نام آبادی برگرفته از نام یکی از آنها ارزوییه نامییده شده است . به گفته بعضی از مطلعین محلی ،هسته اولیه این شاهماران می باشد. که نام آن برگرفته شده از وجود مارهای بزرگی بوده که در این محل وجود داشته اند .(نجم الدینی –ص131)

نمییابند اینجا جوهر دوست بماندستند اندر بند این پوست

ابوالحسن اشعری از افراد کثیر التألیف است. گفته‌اند متجاوز از دویست کتاب تألیف کرده‌است. در حدود صد کتاب از او در تذکره‌ها نام برده شده‌است ولی ظاهراً اکثر آن کتاب‌ها از میان رفته‌است. معروفترین کتاب او کتاب «مقالات الاسلامیین» است؛ که چاپ شده و تا حد زیادی پریشان و نامنظم است. کتاب دیگری نیز از او چاپ شده‌است و نام «اللمع» و شاید کتابهای دیگر هم از او چاپ شده باشد.

الاصابة فی تمییز الصحابة کتابی از ابن حجر عسقلانی و دربارهٔ شرح حال صحابهٔ پیامبر اسلام است. این اثر از مهم‌ترین، مفصل‌ترین و جامع‌ترین آثاری است که در این‌باره نوشته شده‌است. کتاب از هشت بخش تشکیل شده و نام صحابه به ترتیب ابجد آمده‌است.

نمییابند اینجا دید اوّل بماندستند اینجاگه معطّل

به نظر می‌رسد اینکه بعضی از مدارک، کیمریان را در قرن هفتم پ.م. به ماننا مربوط می‌سازند شامل اسکیت‌ها هم می‌گردد. فرض سیاست تهاجمیی که واقعاً در آن دوران ماننا تعقیب می‌کرده، با وجود هجوم اسکیت‌ها و کیمریان - توأماً - دشوار است. اما اگر صحبت بر سر اسکیت‌های اشکودا متحد ماننا بوده باشد، توجیه سبب اقامت ایشان در آن سرزمین آسان است. گذشته از این نمی‌توان به تصور آورد کیمریان واقعی که در آن زمان در مغرب آسیای صغیر سرگرم جنگ بودند توانسته باشند در عین حال در ماننا نیز مشغول عملیات شوند مگر اینکه فرض شود یک گروه مجزا از هم قبیلگان ایشان به چنین اقدامی دست زده باشد.

ندانم چون شود انجام مجلس کان حریف افکن میی افکند در ساغر کزان می بوی خون آمد

در وصال یار محرم باش خوش بامیی صافی تو همدم باش خوش

ز نقد عیش جنون یاس مهر جام مپرس به غیر داغ میی نیست در پیالهٔ داغ

میی اندر سرم کردی و دیگر وعده‌ام کردی به جان پاکت ای ساقی که پیمان را نگردانی

میی که کرده خدای جهانیان بر ما چو خون دشمن سلطان شرق و غرب حلال

میی در کش که در مستی درآئی در آنمستی زنی دم از خدائی