میرا

از میرانیدن خبر داد که: نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ.

احتیاج زندگی میراندش بر زمین گردون سپر گرداندش

قطرهٔ اشک تو در سودا و شور آتش دوزخ بمیراند بزور

گفتم به پدر که خو به می نوشی کن تا باده به میراث فراوان بودم

میرامین‌الدین محمد که آسمان ارتفاع از شان او کرد اقتباس

گاه آن آمد بتا کاندر خرابی دم زنی شور در میراث‌خواران بنی‌آدم زنی

میران به ملک و مال کنند افتخار و بس آن نیست او که هست به مال افتخار او

میراث گیر کم خرد آید به جست و جوی پس گفت و گوی بر سر باغ و دکان شود

ایا میر همه میران بهار مشگبوی آمد چو مینو کرد بستان را چو مینا کرد هامون را

من به پیران خراسان می‌شوم نیست با میران او کاری مرا