میخواری

هزار رنگ بلا در خمار میخواری است گلی که رنگ شکستن ندیده هشیاری است

من شیوه پریان را آموخته‌ام شب‌ها وقت حشرانگیزی در چالش و میخواری

به بزم عیش تا از جام شوقم جرعه ای دادی به قلاشی و میخواری چو جامی سربرآوردم

نه به زین موسمی باشد ز بهر عیش و میخواری نه سلطان ارسلان دارد نظیری در جهانداری

زاهد و زهد و رند و میخواری هر کس و کار خویش خوش باشد

کار سودازدگان عاشقی و میخواریست هر کسی در پی کاری و سر بازاری

به گرد بام می‌گردم که جام حارسان خوردم تو هم می‌گرد گرد من گرت عزم است میخواری

به جز از عاشقی و میخواری در جهان بهیچ پروانه

جیحون که بهره میکده میخواری اوست بی پردگیش امید ستاری اوست

ذوق یاران از تجلّی خوش بود حال سرمستان به میخواری خوش است