میانه

معنی کلمه میانه در لغت نامه دهخدا

میانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ، ق ) وسط. ( ترجمان القرآن جرجانی ). به معنی وسط و میان است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). جعشم. ( منتهی الارب ). بین. میان. وسط هرچیز. میان چیزی. قسمت وسطی آن چیز. ( از یادداشت مؤلف ). وسط ( در مکان ). وسط جایی.میان. آن قسمت از جایی که در وسط قرار دارد. مقابل گوشه. ضد کنار و جانب. بین. مابین. ( از یادداشت مؤلف ). به معنی وسط و میان است که مقابل گوشه و کنار باشد. ( برهان ) : و در میانه هر دو لشکر نوبتی زدند و کرسی زر مرصع به جواهر بنهادند. ( فارسنامه ٔابن بلخی ص 76 ). بهقباد بالایین و میانه و زیرین از اعمال عراق. ( فارسنامه ابن بلخی ص 84 ). به میانه جنگ چون پیل باشد بصبر کردن و نیرو آوردن. ( نوروزنامه ).
کرانه داشتم از بحر فتنه چون کف آب
نهنگ عشق توام در میانه بازآورد.خاقانی.چیست عاشق را جز آن کآتش دهد پروانه وار
اولش قرب و میانه سوختن آخر فنا.خاقانی.درد دل ما ز یک خزانه ست
الا دو صدف که در میانه ست.نظامی.شب شود سر بسوی خانه نهد
هرچه حق داد در میانه نهد.اوحدی.- امثال :
بادی در میانه جستن . ( امثال و حکم دهخدا ). تعبیر مثلی : میانه خور کناره گرد؛ که تن به هیچ کار ندهد.
|| فاصله. دوری. بعد. فرجه. فاصله مکانی. مسافت. ( یادداشت مؤلف ) :
مگر تا چند کرده ست این زمانه
میان این دو ناخفتن میانه.( ویس و رامین ).چنان چون تیرپران زی نشانه
میان هر دوشان روزی میانه.( ویس و رامین ). || وسط ( زمانی ). وسط از حیث زمان. میان در زمان ، میانه تیر، وسط تیرماه. ( از یادداشت مؤلف )، ذات الزمین ؛ میانه روزگار. ( دهار ). عوان ؛ میانه سال. ( دهار ) : و این ماه [ مرداد ] میانه تابستان بود. ( نوروزنامه ).
- میانه شب ؛ وسطاللیل. دل شب. ( یادداشت مؤلف ).هاول. ( منتهی الارب ).
|| فاصله زمانی. اختلاف وقت و هنگام. بعد زمانی :
چون هفته گذشت در میانه
افتاد فراق را بهانه.نظامی. || اثنا. حین. حال. وقت. ( یادداشت مؤلف ). درحین. در اثنای. در میانه. در این میانه : در این میانه پدرزنش آمد و انوشیروان را با مادرش آورد. ( فارسنامه ابن بلخی ص 85 ). شهر جور را حصار میداد در میانه خبر رسید که مردم اصطخر عهد بشکستند. ( فارسنامه ابن بلخی ص 116 ).

معنی کلمه میانه در فرهنگ معین

(نِ ) [ په . ] (اِ. ) وسط ، میان چیزی .

معنی کلمه میانه در فرهنگ عمید

۱. وسط، میان.
۲. آنچه در میان چیزی جا دارد.
۳. متوسط.
۴. [قدیمی] محتوا.

معنی کلمه میانه در فرهنگ فارسی

شهرستان تبریز واقع است . از شمال به شهرستان سراب از جنوب بشهرستان زنجان از خاور بشهرستان هرو آباد محدود میباشد . رشته کوههای بزکش ( برغوش ) در حد شمالی آن قرار گرفته است . راه شوسه تبریز به تهران و خط آهن تهران تبریز با احداث چندین پل و دو تونل از این کوه عبور میکند. رودخانه های قرانقوچای سفیدرود و آیدوغموش در آن جاری است . از سه بخش تشکیل شده است و رویهمرفته ۲٠٠/۲۳۳ تن سکنه دارد. مرکز آن شهر میانه است که در ۱۷۵ کیلومتری جنوب خاوری تبریز و ۲۱ کیلومتری شمال پل معروف دختر ( روی رودخانه سفیدرود ) واقع است . میانه یکی از شهرهای قدیمی است و نام آن بواسطه واقع شدن در میانه راه زنجان و تبریز است . این شهر مرکز فرمانداری شهرستان میانه است و ۳۶۱۶۴ تن سکنه دارد . از آثار تاریخی آن مسجد جامع است که ساخته ۹۲۳ هجری است و دارای مناره بلندی در حدود ۱۳ متر از آجر می باشد . ده دهستان برگشلو بخش حومه شهرستان رضائیه استان چهارم ( آذربایجان غربی )
وسط، میان، آنچه درمیان چیزی جادارد
( اسم ) ۱ - وسط میان مقابل گوشه کنار جانب . ۲ - آنچه در وسط چیزی جای دارد . ۳ - دری که در وسط گردن بند جا دهند واسطه العقد واسطه . ۴ - میانه رو معتدل : مکن و افراط را شوم دان و اندرهمه شغل میانه [ اما در کارهاافراط باش ..]۵- معدل مقادیر. ۶ - متوسط . خطی کهاز راس مثلث بوسط قاعده متصل شود . یا انگشت میانه. یامیانه گرفتگی . وسط الکسوف و وسط الخسوف یا میانه مردم ( مردمان ) . اوساط الناس . یا میانه خوب با کسی داشتن : [ من و او با هم میانه خوبی نداریم . ] یا میانه دو ( یا چند ) کس بهم خوردن . تیره شدن روابط بین آنها. یا میانه دو ( یاچند ) کس را بهم زدن . تیره کردن روابط بین آنها را . یا میانه دو ( یاچند ) کس خراب بودن .تیره بودن روابط آنها. یا میانه دو ( یاچند ) کس شکراب بودن ( شدن ). تیره بودن روابط بین آنها. یا میانه را گرفتن . ( بین دوتن ). بین آنهاوساطت کردن برای آشتی .
دهی است از دهستان فهلیان بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون. واقع در ۶ هزار گزی باختر فهلیان با ۱۶۴ تن سکنه آب از رودخانه و راه آن مالروست .

معنی کلمه میانه در فرهنگستان زبان و ادب

{intron} [زیست شناسی] توالی های ژنی که رمزگذار فراوردۀ ژنی نیستند
{median} [آمار] مقداری از متغیر که فراوانی کل را به دو نیمۀ برابر تقسیم کند

معنی کلمه میانه در دانشنامه عمومی

میانه (آمار). میانه ( به انگلیسی: Median ) در آمار و نظریه احتمالات یکی از سنجش های گرایش به مرکز است. میانه عددی است که یک جمعیت آماری یا یک توزیع احتمالی را به دو قسمت مساوی تقسیم می کند. یکی از مزیت های مهم میانه نسبت به میانگین این است که میانه از اعداد بسیار بزرگ و بسیار کوچک مجموعهٔ اندازه ها متأثر نمی شود.
یکی از مهم ترین خاصیت میانه این است که مجموع قدر مطلق تفاوت های مقادیر مختلف متغیر تصادفی از میانه کمینه است. یعنی:
∑ i = 1 N | x i − M | = m i n
برای پیدا کردن میانه در یک مجموعه N عضوی:
• ابتدا باید اعداد را از کوچک به بزرگ مرتب کرد.
• اگر تعداد اعداد مجموعه مرتب شده، فرد باشد عدد وسط میانه ( عدد ردیف N + 1 2 {\displaystyle {\frac {N+1}{2}}} ) خواهد بود. به طور مثال در مجموعه هفت عضوی {۱٬۳٬۳٬۵٬۷٬۸٬۹} میانه عدد چهارم یعنی ۵ است.
• اگر تعداد اعداد مجموعه مرتب شده، زوج باشد، میانه برابر میانگین دو عدد میانی ( عددهای ردیف N 2 {\displaystyle {\frac {N}{2}}} و N 2 + 1 {\displaystyle {\frac {N}{2}}+1} ) خواهد بود. به طور مثال در مجموعه هشت عضوی {۱٬۲٬۳٬۳٬۵٬۶٬۷٬۱۰} میانه برابر میانگین اعداد چهارم و پنجم ( ۳ و ۵ ) ، یعنی ۴ خواهد بود.
ابتدا از فرمول N 2 محل میانه به دست می آید. سپس در ستون فراوانی تجمعی، اولین ستونی که فراوانی تجمعی آن بزرگ تر یا مساوی N 2 در نظر گرفته می شود. میانه از رابطه زیر به دست می آید.
m e = L i + N 2 − F i − 1 f i C
که ستون i م ستون شامل میانه، F i فراوانی تجمعی ستون پیشین ستون شامل میانه، L i حد پایین طبقه میانه دار، f i فراوانی ستون شامل میانه، C طول بازه و N تعداد داده ها است.
به طور مثال در جدول توزیع فراوانی زیر:
N 2 = 18 2 = 9 → میانه در ستون دوم است
m e = L 2 + ( N 2 − F 1 f 1 ) C = 9. 5 + ( 9 − 3 7 ) × 5 = 13. 79
پس میانه در جدول توزیع فراوانی بالا برابر ۱۳٫۷۹ است.
برای هر توزیع احتمال f با تابع توزیع تجمعی F میانه m نقطه ای نقطه ای تعریف می شود که:
نامساوی های بالا را می توان به شکل انتگرالی نیز نشان داد:
با توجه به این که تابع توزیع احتمال f برابر با مشتق تابع توزیع تجمعی F است داریم:
میانه (سنندج). میانه ( سنندج ) ، روستایی از توابع بخش کلاترزان شهرستان سنندج در استان کردستان ایران است.
این روستا در دهستان نگل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۴۴۰ نفر ( ۳۷۹خانوار ) بوده است.
میانه (کومونه). میانه ( به ایتالیایی: Miane ) یک کومونه در ایتالیا است که در استان ترویزو واقع شده است.
میانه ۳۰٫۹ کیلومترمربع مساحت و ۳٬۶۶۱ نفر جمعیت دارد و ۲۵۹ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

معنی کلمه میانه در دانشنامه آزاد فارسی

میانه (ریاضیات). میانه (ریاضیات)(median)
در آمار، عدد وسط دسته ای از اعداد که برحسب اندازه مرتب شده اند. اگر به سبب زوجبودن تعداد اعداد موردنظر، عدد وسط وجود نداشته باشد، میانه عبارت است از میانگین حسابی دو عدد وسط. مثلاً میانۀ دسته اعداد ۲، ۳، ۷، ۱۱، ۱۲ برابر ۷، و میانۀ ۳، ۴، ۷، ۹، ۱۱، ۱۳ برابر ۸، میانگین ۷ و ۹، است. میانه، مُد، و میانگین حسابی هر یک به نحوی متوسط مجموعه ای از داده ها را مشخص می کنند. در هندسه، به پاره خطی اطلاق می شود که از یک رأس مثلث به وسط ضلع مقابل وصل شود.
میانه (موسیقی). میانه (موسیقی)(mediant)
در موسیقی، نت (یا درجۀ) سوم گام دیاتونیک، مثلاً می در گام دو ماژور. آکورد میانه یک آکورد سه تایی (دارای سه نت) یا تریاد است که روی نت میانه ساخته می شود.

معنی کلمه میانه در ویکی واژه

medio
رابطه.
وسط، میان چیزی.

جملاتی از کاربرد کلمه میانه

خیال یار ودیارم نشاند در کنجی در آن میانه سبک شد یرم ز خواب گران

به اندازه‌ای کن بر انداز خویش که باشد میانه نه اندک نه بیش

ز ذکر دوست به گرمای حشر سیرابم که در میانه کوثر مرا نشان انداخت

او شوی چو خود را تو از میانه بر گیری در بها بیفزایی، تا بهانه بر گیری

هستیم درین میانه کوهی است کوهی به میان کجات جویم

همه آهن ز جنس یکدگر است که همه از میانه خار است

هم روزگار داغ شود گر بیان کنم آنها که در میانه ما کرد روزگار

اندر میانه شد مایی ما حجاب ورنه جمال دوست خود هست بی نقاب

من آن نیم که نهم پا ز حد برون ورنه میانهٔ من و سر حد وصل یک قدم است

بر شش جهتم چو نیستی شد انباز من چون ز میانه هستی آرم به کنار