میان بستن

میان بستن او را بسان رهی سپردن بدو تاج و تخت مهی

پی قتلم که عمری شد هلاک آن بر و دوشم به رنگ غنچه رنگین است دامن بر میان بستن

به همراهان پا در گل ناستد عمر کم فرصت در اثنای دمیدن همچو نی باید میان بستن

چرخ و انجم ز شوق حضرت تو جان کمروار بر میان بستند

نبست خسرو مسکین دلی به تو که تراست اگر چه نیز گشاید از این میان بستن

ترا پیش باید بکین ساختن کمر بر میان بستن و تاختن

میان بستن از پیش یزدان پاک نمودن پرستش به امّید و باک

ز زلف تو کمر فتنه بر میان بستن ز من به یک سر مویت همه جهان بستن

ز بندگیش علامت بود میان بستن ملوک ازیرا زرین کنند بند میان

پس میان بستنش بیاموزم منکشف گرددش هزار اسرار