مکل

افسر ماه مکلل شود از شعر بهار گر زخاک در او کسب مقامی بکنیم

که من یاقوت این تاج مکلل نه از بهر بها بر بستم اول

این کتابم چو آن نمکلان است همه معنی و سر قرآن است

یا چو حیوان که در نمکلان شد نمک محض اگر چه حیوان بد

در شب معراج پای انداز رخشش اهل عرش از در اختر مکلل سبز دیبا افکنند

چون طوطیم، ز نطق تو، تا شهد نوشی است؛ چون بلبلم، بطبع تو تا همکلامی است؛

پدرش که «وِسا مکله» (تولد:۱۹۴۷؛ مرگ:۲۰۰۳) نام داشت نیز بازیگر بود.

گویی مکلل است مرا بالین گویی مرصع است مرا بستر

ز باد خاک معنبر بعنبر سارا ز ابر شاخ مکلل بلؤلؤ مکنون

در نمکلان چون خر مرده فتاد آن خری و مردگی یکسو نهاد

چرخ اطلس که مکلل به در انجم گشت پرده‌ای از حرم عصمت درویشان است