مژدگانی

از برای مژدگانی صد نشان از گزافه هر خسی کرده بیان

گر ازین بند زودتر برهم مژدگانیت جان خویش دهم

یافت شد واندر فرح در بافتیم مژدگانی ده که گوهر یافتیم

غراب از سر شوق گوید به کرکس که ای بیخبر خیز و ده مژدگانی

ناداده مژدگانی نادید مژده ور دیدیم فر طلعت آن عالم هنر

مژدگانی که مه پدید آمد ابر مائی ز پیش ما واشد

مژدگانی بده ای نفس که سختی بگذشت دل گرانی مکن ای جسم که جان بازآمد

یا که در ظلمات حیرت خضر راه مژدگانی زاب حیوان میدهد

جان می دهمش به مژدگانی آرد کس اگر پیام جانان

گفت: ای خواجه بده سیم و زرم مژدگانی قدوم پدرم