معنی کلمه مچ پا در دانشنامه عمومی
مچ پا از استخوان های درشت نی و نازک نی و قاپ ساخته شده و از نوع قرقره ای یا لولایی می باشد. مفصل مچ پا همان مفصلی است که بین سر انتهایی استخوان های درشت نی، نازک نی و استخوان قاپ تشکیل می شود. استخوان قاپ با دو استخوان مجاور خود یعنی پاشنه و ناوی مفصل می شود. در مچ پا هفت استخوان وجود دارد که به نام های پاشنه، قاپ، ناوسان، تاسی و میخی های یک و دو و سه موسومند. استخوان های مچ پا را تارسال و استخوان های کف پا را متاتارسال می نامند.
تعداد استخوان های قابل توجه و تعداد مفاصل زیاد موجود در ناحیه مچ پا دارای رباط های متعددی می باشد که در واقع نگه دارنده و استحاکم بخش این مفصل هستند.
مچ پا از سه مفصل تشکیل شده است که موجب حرکت به سمت بالا و پایین و دو طرف می شوند. مفاصل از نوع زُلاله ای ( سینوویال ) هستند که در انتها غضروف دارند و در محیط مایع زلاله ای حرکت می کنند. رباط ها نوارهای محکمی هستند که موجب اتصال استخوان ها به یکدیگر می شوند. ماهیچه ها و زردپی ها نیز به مفاصل کمک می کنند و نیروی کافی برای حرکت آنها را تأمین می نمایند.
رباط های ناحیه مچ پا بر اساس اتصالی که به استخوان های مچ دارند نام گذاری شده اند و عبارتند از: رباط قاپ پاشنه ای جانبی، پاشنه ای تاسی، پشتی پاشنه ای تاسی، قاپ پاشنه ای بین استخوانی، قاپ پاشنه ای قدامی، پاشنه ای ناوسان روی پایی، قاپ ناوسان، داخلی پاشنه ای قاپی، خلفی پاشنه ای قاپی.
قوزک پا برآمدگی استخوان که در انتهای ساق پا و در قسمت مچ پا قرار دارد. در واقع دو بخش قوزک داخلی و قوزک خارجی وجود دارد.