مَی

بخود می‌خواندش بهر بوسه آن پیر نمی‌امیخت با او چون مَی و شیر

مَیکش که بسی کشند می بی من و تو ما روی کشیده در کفن ای ساقی

گویند که باز آی جلال از مَی و معشوق تقدیر چو یاری ندهد هرزه چه کوشم

یُدیرُها رَشأً ناهیکَ مشیَتَهُ عَن ناعِمٍ مِن غُصُونِ البانِ مَیَالِ

از هادی کرامات و معجزات زیادی نقل شده‌است که به اعتبارِ آن، بعضی غُلات از جمله محمد بن نُصَیر نُمَیری به او نسبتِ رُبوبیَّت دادند. رساله‌ای در جبر و اختیار و زیارت‌هایی چون «جامعهٔ کبیره» و «غدیریه» را به هادی نسبت می‌دهند. زیارت جامعه کبیره، توصیف بلند و بلیغی از جوانب مختلف اصل ولایت و امامت به عنوان یکی از اصول پیشران جامعهٔ شیعی به حساب می‌آید و بر رهبری ائمهٔ شیعه به‌عنوان پیشوایان حکومت اسلامی تأکید دارد.

ابوالحسن علی بن حسن حِلّی شهرت‌یافته به شُمَیم حِلّی (؟ - ۱۲۰۵) فقیه شیعه، زبان‌شناس، نویسنده و شاعر عربی عراقی در سدهٔ ششم هجری بود.

هنوز آنک هرگز نخور دست مَی به جز نام مستی نداند ز مَی

أُولئِکَ أَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ (۱۸) ایشانند اصحاب راست دست با یمن و با برکت.

اُمَیّة بن ابی الصَّلت‌ (؟ -۶۲۹م) شاعر عربی بود. نزدیک به بیشتر شعرهایش گمشده است که اغلب آن در زهد و سرگذشت پیامبران برپایه تورات بود. به دین حنیف روی آورد اما با اینکه پس از اسلام را دید، مسلمان نشد.

در قرآن کتاب مقدس مسلمانان، ۲۴ آیه از میان ۶۲۳۶ آیه به امر حجاب اشاره دارد که در هفت مجموعه‌آیهٔ زیر آمده است. فقها با استناد به تفاسیر خود از این مجموعهٔ آیات هفت‌گانه و با تکیه بر احادیث و روایات، حجاب شرعی را در مورد زنی که مسلمان و بالغ و غیرِیائسه و آزاد (غیرِبرده) باشد، شاملِ تمامِ پیکرِ او به جز وجه (گِردیِ چهره) و کَفَّین (دست‌ها تا مچ) و بعضاً قَدَمَین (پاها تا مچ) دانسته‌اند که باید در برابر «مردِ نامحرمِ بالغ شامل مسلمان و غیرِمسلمان» و «زنِ بالغِ غیرِمسلمان» بپوشاند مگر اینکه آنها بردگانش اعم از غلام و کنیز باشند.

وَ اللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیاحَ اللَّه اوست که میگشاید بادها، فَتُثِیرُ سَحاباً تا می‌انگیزاند بآن میغها، فَسُقْناهُ إِلی‌ بَلَدٍ مَیِّتٍ می‌رانیم آن را بشهری و زمینی مرده فَأَحْیَیْنا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها تا زنده کنیم بآب آن میغ زمین را پس مرگ آن، کَذلِکَ النُّشُورُ (۹) انگیختن پس مرگ هم چنان است.

نام کاظم و جواد را روی هم رفته کاظمَین و جوادَین می‌نامند. به همین دلیل منطقه‌ای هم که در آنجا مدفون اند به کاظمین یا کاظمیه شهرت دارد که بخشی از شمال بغداد است. این دو، به ترتیب پدر و پسر علی‌بن موسی‌الرضا می‌باشند.

گفتا بکمان و تیر خود می‌نازی گستاخ مَیَنداز گرو پیش منست

آنتون جُمَیِّل (به عربی: أنطون الجُميّل) (۱۸۸۷، بیروت – ۱۳ نوامبر ۱۹۴۸، قاهره) نویسنده و روزنامه‌نگار لبنانی بود.

ابوعبید بن مسعود ثقفی پدر مختار ثقفی و صفیه (همسر عبدالله بن عمر) و جاریه (همسر عمر بن سعد بن ابی وقاص) بود. أبو عبید بن مسعود بن عمرو بن عُمَیر بن عَوف الثقَفی، جزو کسانی بود که در زمان پیامبر به اسلام روی آورد.

یُنْمَی إلی ذِرْوةِ العزِّ الَّتی قَصُرَتْ عَنْ نَیْلِها عَرَبُ الإسلامِ و العجمُ

نشیند وقتها با من به مَی خوردن، ولی چندان که توبه بشکنم، چون توبه ام بشکست برخیزد

از بزرگ‌ترین مانوی‌شناسان جهان می‌توان به مری بویس، والتر هنینگ، ورنر زوندرمان و دِزمُند دورکین‌مَیسْتِراِرنْست اشاره نمود.