موهوب

مدایح ملک مغرب و مآثرشاه چو کسوتی است مشهر ز لفظ من موهوب

ترا از ایزد وهاب موهبت این باد که گنج قارون گردد به دست تو موهوب

به یک سخن برهان مر مرا از این کربت به یک سخا برسان مر مرا بدین موهوب

میرنوایی - رحمه الله، و صاحب دولتی که زمان ما به وجود شریف او مشرف است هر چند پایه قدر وی نظر به مراتب جاه و حشمت و قرب پادشاه صاحب شوکت و قیاس به مناقب معنوی از فضل و ادب و فضایل موهوب و مکتسب از آن بلندتر است که وی را به حسن شعر تعریف کنند و به جودت نظم توصیف.