موصوف

و گفت: طریقت میان صفت و موصوف است؛ هر که نظر کند به صفت محجوب بُوَد و هر که نظر کند به موصوف ظفر یابد.

موصوف از سال ۱۳۶۳ الی ۱۳۷۱ اولین رئیس پوهحی بودند.

موصوف مدت چندی آمر بخش نقاشی بوده و ازتاریخ ۱۳۷۱ الی ۱۳۷۶ رئیس این دانشکده بودند.

وقت آن چون به ترک شد معروف شد به عصیان و سرکشی موصوف

از ابن مسعود حکایت شده است که کسی که تمام شب های سال را زنده بدارد، آن شب را نیز زنده داشته است. پاره ای گفته اند که پس از پیامبر(ص) شب موصوف برداشته شده است.

خود جز او نیست عارف و معروف اوست وصف، اوست واصف و موصوف

احدیت که بر جمع است موصوف شود او را ز اسماء جمله مکشوف

در اواخر سال‌های چهل شمسی قرار بود به پیشنهاد و ابتکار حسینی و تأیید و اداره دولت وقت افغانستان، گنبدی بر مزار بیدل آباد شود. لوح سنگی هم به خط موصوف که خطاط بود، تهیه شد و بر مزار بیدل گذاشته شد. معماری مزار این شاعر صوفی که از سوی ریاست سازمان وزارت دفاع ملی افغانستان آغاز شده بود، بنابر تغییرات پی‌درپی سیاسی در افغانستان تاکنون به پایان نرسیده‌است.

وصف خود کرد و بدان موصوف شد نام خود کرد و بدان معروف شد

او به اوصاف الهی گشته موصوف کمال بر سریر و بر سران تخت سلطان نازنین

باینمعنی که بر وی بود موقوف بثانی شد بر اسماء مرد موصوف

صفت‌ها که ویژگی و حالت اسم (موصوف) را بیان می‌کند اغلب به همراه اسم می‌آیند. صفت در ترکی آذربایجانی قبل از اسم (موصوف) می‌آید: ساری آلما (سیب زرد)

ذاتی و چه ذات ، ذات موصوف من است شک نیست که این ظهور موقوف من است

هر آن قماش که موصوف شد بپای انداز بدست باش که آن هست سربسر پامال

وصف‌آن باشدکزاو موصوف‌رابتوان شناخت نه همی افسانه‌گفتن همچوکور از ماهتاب