موته
معنی کلمه موته در لغت نامه دهخدا

موته

معنی کلمه موته در لغت نامه دهخدا

( موتة ) موتة. [ م َ ت َ ] ( ع اِ ) یک بار مردن. ( ناظم الاطباء ).
موتة. [ ت َ ] ( ع اِمص ، اِ ) بیهوشی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || صرع. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || نوعی از جنون. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نوعی است از دیوانگی. ( مهذب الاسماء ). دیوانگی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دیوانگی و جنون. ( ناظم الاطباء ).
مؤتة. [ م ُءْ ت َ ] ( اِخ ) موتة. جایی در مشرق دمشق که شمشیر در آنجا می ساختند و جعفر طیار در آنجا شهید گردید. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نام زمینی است به مشارف شام در دوازده میلی اذرح که یکی از جنگهای اسلام در زمان پیغمبر در آنجا انجام گرفت و جعفر طیار و زیدبن حارثة در آنجا شهید شدند. ( یادداشت مؤلف ). دیهی است از دیه های بلقا در حدود شام. گویند از نواحی شرقی شام می باشد در دوازده میلی اذرح ؛ قبر جعفربن ابیطالب و زیدبن حارث و عبداﷲبن رواحة در این مکان واقع شده و هریک بنایی مستقل دارد. ( از معجم البلدان ). || نام یکی از جنگ های اسلام است به زمان پیغمبر ( ص ) که میان سپاه مسلمین و سپاه هرقل که در سال هشتم هجرت در محلی به همین نام اتفاق افتاد. و جعفر طیار و زیدبن حارثه و عبداﷲبن رواحه در آن به شهادت رسیدند. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به موتة ( یکی از غزوات ) شود.
موته. [ ] ( هندی ، اِ ) به هندی سعد است. ( تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به سعد شود.
موته. [ ت َ ] ( اِخ ) زمینی است به شام. ( منتهی الارب ،ماده م وت ). و رجوع به مؤته ( از ماده م ٔت ) شود.
موته. [ ت ِ ] ( اِخ )دهی است از دهستان مرکزی بخش میمه شهرستان کاشان واقع در 42 هزارگزی شمال باختری میمه با 300 تن سکنه.آب آن از قنات و راه آن ماشین رو است. مزرعه آب باریک جزء این ده است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

معنی کلمه موته در فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان مرکزی شهر میمه

معنی کلمه موته در دانشنامه عمومی

موته روستایی از توابع بخش میمه شهرستان شاهین شهر و میمه در استان اصفهان ایران است. این روستا در دهستان زرکان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۰۸ نفر ( ۲۴۲خانوار ) بوده است. از جاهای گردشگری روستا می توان محیط زیست موته و تخت سرخ موته و مجتمع طلای موته را نام برد
پناهگاه حیات وحش موته با وسعت ۲۰۵ هزار هکتار در شمال غربی استان اصفهان، شمال میمه و جنوب غربی شهرستان دلیجان قرار دارد. پناهگاه حیات وحش موته در مابین شهرستان شاهین شهر و میمه، شهرستان محلات و شهرستان گلپایگان قرار دارد. از پناهگاه حیات وحش موته به عنوان مهم ترین پناهگاه آهوی ایرانی یاد می شود.
بر اساس اطلاعات موجود در منطقه موته تاکنون بیش از ۳۰۰ گونه گیاهی مرتعی که ارزش علوفه ای، دارویی و صنعتی دارند شناسایی شده است. از نظر تیپ گیاهی قسمت اعظم پناهگاه حیات وحش موته مخصوصاً صافیها، تپه ماهورها و مناطق جلگه ای را جامعه درمنه و گون تشکیل می دهد که در فضای بین آن ها گیاهان شور پسند و همچنین گیاهان خوش خوراک و دیگر نیز رویش دارند. از درختان و درختچه های این منطقه می توان بادامک، بنه، تنگرس، قیچ، گز و انجیر را نام برد و از بوته های شاخص می توان به درمنه، جاز، انواع گون ها، فرفیون، کلاه میرحسن و ریش بز اشاره کرد. پوشش گیاهی این منطقه از نوع ایران و تورانی است که با روش زهری جزء بخش ایران مرکزی و با روش دکتر جوانشیر جزو ایران و توران دشتی محسوب می شود. مطالعه و شناسایی گونه های جمع آوری شده از منطقه منجر به شناسایی ۴۷۸ گونه گیاهی از منطقه شده است. به طور کلی پوشش گیاهی منطقه از نوع بوته زار بوده و از پوشش تک اشکوبی تشکیل می گردد.
از جوامع گیاهی موته درختچه زارهای بادام، پسته وحشی و بوته زارهای بالش مانند خاردار و درمنه را باید نام برد.
منطقه تخت سرخ در اصطلاح محلی تخت سرخ موته ( دره دوزخی ) نامیده می شود، یکی از جاذبه های طبیعی و گردشگری موته است. این منطقه زیبا که در منتهی الیه شمال اصفهان و جنوب شرقی روستای موته و در قلب پناهگاه حیات وحش موته قرار گرفته و چشم هر گردشگری را به خود جلب می کند. متأسفانه فعالیت معدن کاری در پناهگاه حیات وحش باعث تخریب اراضی پناهگاه شده و محیط زیست و طبیعت در این منطقه رو به نابودی است. در منطقه «تخت سرخ» یکی از زیباترین مناظر کویری قابل مشاهده است، منظره ای که به گفته کارشناسان تنها در صحرای «نوادا» دره «گریت کانیون» آمریکا نظیر آن وجود دارد. طاقدیس های زمین شناسی با زیبایی منحصر به فرد خود هر گردشگر طبیعی را به سوی خود می کشاند. نخستین کاوش های منجر به کشف طلا در منطقه موته نیز در همین منطقه انجام شده و در یک غار سطحی نیز کتیبه ای مربوط به یکصد سال قبل وجود دارد که توسط دانش آموزان مدرسه دارالفنون کشف شده است
موته (اردن). موته ( به عربی: مؤتة ) یک شهر در اردن است که در استان کرک واقع شده است. موته ۲۲٬۳۰۰ نفر جمعیت دارد و ۸۲۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است. مقبره جعفرطیار در این شهر قرار دارد.
معنی کلمه موته در فرهنگ فارسی

معنی کلمه موته در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَوْتَةَ: مرگ - مردن (کلمه موت به معنای نداشتن حیات واز آثار حیات ، شعور و اراده است لذا به کسی که آثارحیات را هم ندارد مرده می گویند همانطور که خدای عز و جل فرموده : و کنتم امواتا فاحیاکم ثم یمیتکم و در باره اصنام و بتها فرموده : اموات غیر احیاء)
معنی مَوْتِهِ: مردنش(کلمه موت به معنای نداشتن حیات واز آثار حیات ، شعور و اراده است لذا به کسی که آثارحیات را هم ندارد مرده می گویند همانطور که خدای عز و جل فرموده : و کنتم امواتا فاحیاکم ثم یمیتکم و در باره اصنام و بتها فرموده : اموات غیر احیاء)
ریشه کلمه:
موت (۱۶۵ بار)ه (۳۵۷۶ بار)

معنی کلمه موته در ویکی واژه

مطیع در زبان فارسی. یا متاع ائول یا موته. یا متاع باش یا مطیع.

جملاتی از کاربرد کلمه موته

در یکم ژوئیه ۲۰۱۴ خانه محل تولد وی در شهر موتهاری استان بیهار، توسط دولت محلی به موزه تبدیل شد.
و قال صلّی اللَّه علیه و سلّم: «الّذی یتصدّق عند موته او یعتق کالّذی یهدی اذا شبع».
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ای کما احیا الارض بعد موتها کذلک یحیی الموتی و قیل کما احیا الارض یحیی الکافر بالایمان و قیل کما احیا الارض یلین القلوب القاسیة لیتفکروا فی الآیات.
و احرزه ابن له بعد موته معاویه بالاسم ثم اذا عبر
امروزه این منطقه بخشی از پناهگاه حیات وحش موسوم به حیات وحش موته میباشد که گونه های نادر جانوری از جمله آهو در آن یافت میشود . همچنین این محل به مکانی برای جویندگان گنج مبدل شده که باعث تخریب آثار باستانی گردیده است.
قال‌الله تعالی: «ان فی خلق‌السموات والارض و اختلاف اللیل و النهار و الفلک التی تجری فی‌البحر بما ینفع الناس و ما انزل‌الله من‌السماء من ماء فاحیا به‌الارض بعدموتها و بت فیها من کل دابه و تصریف الریاح و السحاب المسخربین السماء والارض لایات لقوم یعقلون».
فانظر الی آثار رحمه الله کیف یحئی الارض بعد موتها.
وجنوا قل موتهم ثمرات و اوتوا قبل نقلهم بشراب
یک تمبر سه سنتی در ۲۴ ژوئیه ۱۹۵۱ به یاد آنتونی دی لا موته کادیلاک و به مناسبت دویست و پنجاهمین سالگرد رسیدن او به دیترویت در سال ۱۷۰۱ چاپ شد. طرح پس‌زمینه تمبر، افق دیترویت را در سال ۱۹۵۱ نشان می‌دهد و جلوی تمبر نیز صحنه ورود کادیلاک به دیترویت در سال ۱۷۰۱ را تداعی می‌کند.
لَیْلی وَشْ هَمُونی، دَرْ نَشومّه کوته مره که بپا نیهْ زنجیرِ موته