مهره باز

جهان مهره باز است ولیکن تو او را شکستی طلسم همه مهره بازی

به بهرام گفت ای گرانمایه مرد بنه مهره بازی از بهر خورد

آن دو افعی سیاه مهره بازش از چه روی همچو ثعبان بر کف موسی عمران تافتست

دردا بکام خویش ، نه در پایگاه خویش پوشیده مهره باخت بداندیش مهره باز

گرت بمهره فریبد زمانه چون افعی بدین فسون مشو ایمن ز مهره بازی مار

کنون وقت است مهر چاره سازی کزان با ماه بازم مهره بازی

چون باز به صید یاوه باز تو شود بر تخت سپهر مهره باز تو شود

خسروا این بوالعجب کاران چرخ مهره باز حقه جانم به خون ناب محشون کرده اند

ای غم! تو فراق من گزینی گویی وی هجر! تو مهره باز چینی گویی

پرسید که این چه کار سازیست در حقه نگر چه مهره بازیست