مها

میکشم تا بار غمهای تو را میبرم از هر غمی روزی دگر

پیام من اینست سوی جهان به نزد کهان و به نزد مهان

مهابت تو جهان تنگ کرد بر گردون چو دشمن تو ازان خم گرفت و چنبر گشت

نامهایی کز آسمان آید همه بر نام عقل و جان آید

می‌کشم هر شب به جام چشمها، دریای خون شادی آنانکه بر یاد تو دریا می‌کشند