منکوس

کارهای تو جمله معکوس است زان سرت زیر قهر منکوس است

همه در چاه هست خود محبوس همه گشته ز جرمها منکوس

مر شما را وقت ذرات الست دیده‌ام پا بسته و منکوس و پست

دلی که بود خود آئینۀ تجلی، شد ز زنگ معصیت و سیر قهقری منکوس

گرزها و تیغ‌ها محسوس شد پیش بیمار و سرش منکوس شد

بزرگا هر چه آن مقلوب گردد شود منکوس و زاید استزارت

اندر آخر نمایدش معکوس ماند اندر ندامت او منکوس

حکم سر را کند کژ و معکوس تا از آن باز او شود منکوس

بشری که بد سگالان دارند قلب منکوس من کوس مینوازم در بام و جد و حالش

و برای این گفت رسول (ص) که یارب قوت آل محمد به قدر کفایت کن که دانست که هرچه بیش از کفایت است از وی به وی کفر آید. پس هرکه این بدانست هرگز مال دوست ندارد. هرکه چیزی برای غرض دیگر طلب کند آن غرض را دوست داشته باشد نه آن چیز را. پس هرکه مال را دوست دارد اندر نفس خویش منکوس و معکوس باشد نه آن چیز را. پس هرکه مال را دوست دارد اندر نفس خویش منکوس و معکوس است و حقیقت وی نشناخته است. و برای این گفت رسول (ص)، «تعس عبدالدینار و تعس عبدالدرهم، نگونسار است بنده دینار و نگونسار است بنده درهم» که هرکه اندر بند چیزی بود بنده آن بود. و برای این گفت ابراهیم خلیل (ع)، «و اجنبنی و بنی الا تعبد الاصنام» یعنی مرا و فرزندان مرا از بت پرستیدن بدین بت زر و سیم را خواست که بت همه خلق این است که روی به وی دارند چه منصب انبیاء (ع) بزرگتر از آن است که از بت پرستیدن ترسند.