منطیق

افلاج مکارم که بود مزین و ممتد او را روش خامه ی منطیق تو نافع

خویشتن را ساز منطیقی ز حال تا نگردی هم‌چو من سخرهٔ مقال

به ذکر شکر تو هر الکنی ست منطیقی به وصف ذات تو هر ناقلی ست سحبانی

خاطر تیزبین تو داند که چو من نیست نطق را منطیق

نه نعت شأن رفیع تو کار هر منطیق نه وصف قدر منیع تو حد هر دو صاف

کافر جبری جواب آغاز کرد که از آن حیران شد آن منطیق مرد