منطوی

چو خورشید جمال او نقاب از رخ براندازد بیان‌ها منطوی گردد، عیان شد مقصد اقصا

هرگز مباد نقش جلال تو مندرس هرگز مباد فرش کمال تو منطوی

شمس تو معنوی بود آن نه که منطوی بود صد مه و آفتاب را نور توست مقتبس

از جاه اوست منصب آصف صف نعال وز جود او فسانهٔ طائی‌ست منطوی

چند شود مختفی دقایق احکام چند بود منطوی حقایق اخبار

آنکه تا شد صیت عدل او بگیتی منتشر منطوی شد نامه اعمال کسری و قباد

منطوی در وجود انسان است هر دو کز حق دو عالمی دارد

لیک اکنون دفتر آل صفی شد منطوی نیست یک تن کاندرین کشور نماید خسروی