منحول

حدیث فخری منحول اندرو کرده که دست و طبعش جز دوک آن حدیث نرشت

هر آن مدیح که خالی بود ز نامت بودش معنی منحول و لفظ ابتر

فصیح باشد منحول اگر بوقت ادا همان فصیح شود گاه حسب گفتن لال

بشعر من نه همانا گمان بری که بود ز جای دیگر منحول قبل کرده و قال

غرر سحر ستانید که خاقانی راست ژاژ منحول به دزدان غرر باز دهید

غور ناکرده اندرو منحول گنج نادیده اندرو تضمین

خنده زنم چون به دو منحول سست سخت مباهات کنند این و آن

ملام نبست بمنحول گر بر از ره شعر که چون تو ناید ممدوحخ بی ملام و ملال

باز دان آخر کلام من ز منحول حسود فرق کن نقش الهی را ز نقش آزری

زین قصیده دوستی منحول کرده چند بیت دوش بر من خواند دور از مدحت دستور شاه