مناسب

گلبرگ بناگوش رخت بود مناسب گل دست شد و بست بر او زلف رسن را

که چو من شهسوار معنی را نبود خر مناسب و در خور

با زاهدان مگوی اسیری ز سر عشق شکر مناسب است بطوطی نه با کلاغ

کسی که با تو طریق مناسبت جوید برون کند زدل اندیشهٔ مناصب را

شد این خدمت در اوقات مناسب ز مولا بر عباد از قلب واجب

ای عشق مناسبت نگه دار او محتشم است و من فقیرم

فریاد تو مناسبت نجوید با شعله که طفل نی سوار است

گفت: این مناسب حال من نگفتی و جواب سؤال من نیاوردی. نشنیده‌ای که هر که خیانت ورزد پشتش از حساب بلرزد؟

دیگر، اى شهریار مناسب حال من و شما، شیخ سعدى در گلستان گفته است:

به غیر حسرت آغوش من حدیثی نیست کتابه ای که مناسب بود به خانه زین