ملک یمین

سعدی اگر هلاک شد عمر تو باد و دوستان ملک یمین خویش را گر بکشی چه غم خوری

شمالش چو در سلک ملک یمین درآمد علم زد به مشرق زمین

ملکشان ملک یمین

خواجو اگرش تیغ زنی روی نپیچد زیرا که تو سلطانی و او ملک یمینست

احرار دهر ملک یمین تواند از آنک بر همگنانت هست ز جود و یسار دست

ایستاده ملک یمین و یسار با طبقهای نور بهر نثار

مالک بردهٔ زن (ملک یمین) می‌تواند با او آمیزش جنسی داشته باشد، اما با کنیز شوهردار حق آمیزش ندارد مگر در صورت جدایی و گذشتن عده. فرزندان کنیز هم به مالک او ملحق می‌شوند البته شرایط اثبات نسب کنیز با ازدواج تفاوت دارد.

چشم مخمور تو بفروخت به هیچم آری خواجه چون مست شد از ملک یمین می‌گذرد

در قانون جماع با ملک یمین، مطابق این قانون اگر کسی بخواهد با کنیز خود وطی دبر (نزدیکی از عقب) نماید و اشکالی ندارد در حالی که با همسر خود حتی به شرط رضایت به گفته اکثر فقها کراهت دارد. سوره مومنون آیه ۶ و سوره معراج آیه ۳۰، هر دو با جمله‌بندی یکسانی، تمایزی بین همسران و بردگان زن ("ما ملکت ایمانکم") مشخص می‌کنند، و در حالی که دارد روشن می‌سازد آمیزش جنسی با هر دو جایز است، می‌گوید "أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ". از نقطه نظر شرع اسلامی، خرید بردگان مؤنث برای سکس مشروع بوده‌است، و این متداول‌ترین انگیزه برای خرید بردگان در سرتاسر تاریخ اسلامی بوده‌است.

شد از یسار نگین وارغرق در زر و سیم زنیک بختی هرکوتراست ملک یمین

نیّر بیدل که رو بکوی تو آورد خواجه مرانش ز در که ملک یمین است

عمده الملک یمین دول و دین که بود اتفاق همه کور است خصال و سیری