ملوک‌الطوایفی

معنی کلمه ملوک‌الطوایفی در فرهنگ معین

(مُ کُ طَّ یِ ) [ ع . ] (اِمر. ) فرمانروایی مالکین بزرگ و سران هر منطقه بر رعایا و مردم آن منطقه .

معنی کلمه ملوک‌الطوایفی در فرهنگ عمید

ویژگی نظام حکومتی فرمانروایی و حکمرانی مالکان بزرگ و سران عشایر بر رعایا و طوایف زیر دست خود.

جملاتی از کاربرد کلمه ملوک‌الطوایفی

آقا علی شاه بعدها آقا خان دوم(۱۸۸۵-۱۸۳۰ م) ۴۷امین امام نزاریه بود. او پس از مرگ پدرش آقاخان اول در سال ۱۸۸۱ میلادی به امامت اسماعیلیه رسید و تا زمان مرگ خود در ۱۸۸۵میلادی امامت کرد. او در هند از یک زندگی ایرانی- ملوک‌الطوایفی برخوردار بود.
اشکانیان سومین دودمان پادشاهی ایران اساطیری و دودمانی ملوک‌الطوایفی در شاهنامه و اسطوره‌شناسی ایرانی می‌باشد. شاهان اشکانی برپایهٔ شاهنامهٔ فردوسی و دیگر منابع ایرانی، هشت تن بودند که دویست و هشتاد و سه سال (۳۰۸۴–۳۳۶۷ پس از کیومرث) پادشاهی کرده‌اند و تبارشان به کی‌قباد می‌رسد؛ نخستین شاه اشکانی "اشک" و واپسین شاه اشکانی "اردوان" است. پادشاهی اشکانی به‌دست اردشیر بابکان سرنگون شد و پادشاهی ساسانی بنیان‌نهاده شد.
آقا علی شاه بعدها آقا خان دوم(۱۸۸۵-۱۸۳۰ م) ۴۷امین امام اسماعیلیان نزاری بود. او پس از مرگ پدرش آقاخان اول در سال ۱۸۸۱ میلادی به امامت اسماعیلی رسید و تا زمان مرگ خود در ۱۸۸۵میلادی امامت کرد. او در هند از یک زندگی ایرانی- ملوک‌الطوایفی برخوردار بود.
ضعف ارتش اشکانی در جوهر و ساختار ملوک‌الطوایفی آن و عدم داشتن مرکزیت بود. این ضعف گاهی باعث اختلال در کار ارتش می‌شد. به خصوص در دورهٔ پایانی فرمانروایی اشکانیان که نبردهای داخلی گریبانگیر دولت اشکانی بود این ضعف بیشتر نمایان بود.