ملتفت

برون سلطنت عشق هرچه پیش آید درون بدان نشود ملتفت گدای ترا

و گر از پی لذّت هر خورش شود ملتفت بهر تن پرورش

آنکه در هندست تأیید بصیرت در سواد ملتفت بر حال هر کس از یمین و از شمال

من کیم کو ملتفت گردد به من کی کند سیمرغ بازی با ذباب

منم غلام تو ای پادشاه کشور حسن چه شد که ملتفت حال این غلام نیی

گفتم که خاک راه توام ملتفت نشد بیچاره من که اینقدرم احترام نیست

نگردد ملتفت شیر سپهری بغوغان سگان کاهدانی

هر که بظلش گریخت از خظر منکرات ملتفت حال اوست تا بجواب نکیر

در دامن تو هر که زند دست اعتصام لطف تو ملتفت شودش تا دم سؤال

نه هرگز ملتفت بر ممکناتند نه واقف هم در اسماء و صفاتند