ملتجی

از گناهان او خدا گذرد به تو گر ملتجی شود شیطان

کای به درت ملک و ملک ملتجی جئت الینا و لنعم المجی

با شریف آن کرد مرد ملتجی که کند با آل یاسین خارجی

پس نشاندش باز پرسیدش ز جا که کجا داری معاش و ملتجی

رو نهان کن بر تو گشتم ملتجی تا نیفتد این بدست خارجی

به او ملتجی گر شقی ور سعید نگشته کسی از درش ناامید

وجود از سخطت ملتجی شود به عدم پلنگ با غضب التجا برد به غزال

گر نمی شد موسی عمران بنامت ملتجی اژدها کی می شدی اندر کف موسی عصا

روشن از نور تو شمع انبیا آستانت اولیا را ملتجی

یار و معین آدم و نوح آنکه آدمش چون نوح ملتجی شده بر آستان علیست