مقدم

گر دست نخواهد داد بوسیدن آن درگه خیز و سگ کویش را بوسی دو بمقدم زن

باد بهار و مقدم نوروز و بوی گل آشوب عیش در دل پیر و جوان فکند

از برای مقدم میمونش آئین بند صنع چارطاق هفت منظر در زر و زیور گرفت

جبریل ورود مقدمش را چون داد به قدسیان بشارت

هر یمن و هر سعادت کز حضرت تو زاد جمله نثار مقدم خواجه نظام باد

هر که چون محمود پشتی دارد اندر روز جنگ چون سر لشکر مقدم باشد اندر کار زار

ای مقدم تو قبله چشم تر من است هر جا که نقش پای تو باشد سر من است

مانند نقل، خاک شکرخیز هند را در مقدم گرامی او ریخت روزگار

بگذشت مه روزه کنون مقدم شوّال دارید به اکرام و به اعزاز که عید است

بر خلق مقدم شد او به حکمت با حکمت نیکو بود مقدم