مقبول

معنی کلمه مقبول در لغت نامه دهخدا

مقبول. [ م َ ] ( ع ص ) جامه درپی کرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). جامه مرقع. ( از اقرب الموارد ). || پذرفتارگردیده. ( آنندراج ). پذیرفته شده. به اجابت رسیده. قبول شده.( از ناظم الاطباء ). مورد قبول واقع شده :
تویی مقبول و هم قابل تویی مفعول و هم فاعل
تویی مسؤول و هم سائل تویی هر گوهر الوان.ناصرخسرو.چنانکه دو مرد در چاهی افتند یکی بینا یکی نابینا اگرچه هلاک میان هر دو مشترک اما عذر نابینا به نزدیک اهل خرد و بصر مقبولتر باشد. ( کلیله و دمنه ). و به همه زبانها از انواع علم محمود بود ومقبول جمله عالم. ( ترجمه رساله قشیریه چ فروزانفر ص 2 ).
جان چو سزای تو نیست باد به دست جهان
مهر چو مقبول نیست خاک به فرق نگین.خاقانی.لیکن از همه اعذار عذر خفته مقبول تر است و او به نزدیک عقل از همه معذورتر. ( مرزبان نامه چ قزوینی ص 105 ). اگر تو آیی و یا این مقتول را به من سپاری مقبول است... ( مرزبان نامه ایضاً ص 64 ). و مقامات مشکور و خدمات مقبول و مبرور بر جراید روزگار ثبت کرده. ( مرزبان نامه ایضاً ص 37 ).
بر این در دعای تو مقبول نیست
چو عزت نداری به خواری مایست.سعدی ( بوستان ).آن بخت نداریم که فرزانه شویم
مقبول به کعبه یا به بتخانه شویم.نشاط.- مقبول افتادن ؛ پذیرفته شدن. مورد قبول واقع شدن : امیر گفت : عذر تو مسموع و مقبول افتاد. ( جوامع الحکایات عوفی ).
- مقبول داشتن ؛ پذیرفتن. قبول کردن : چون این خبر به ناصرالدین رسانیدند مقبول نداشت و ارجاف انگاشت. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 49 ). خلف این نصیحت بشنید و مقبول داشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 60 ). عقول حکایت آن معقول و مقبول ندارد. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 412 ).
- مقبول شدن ؛ پذیرفته شدن. مورد قبول واقع شدن :
چه جرم کرده ام ای جان و دل به حضرت تو
که طاعت من بیدل نمی شود مقبول.حافظ.- مقبول گردیدن ؛ مورد قبول واقع شدن. پذیرفته شدن : این دفتر را از جهت خزانه کتب معمور عمرها اﷲ نبشت و به خدمت پیش آورد. ان شأاﷲ پسندیده آید و مقبول گردد. ( سیاست نامه چ بنگاه ترجمه و نشر کتاب ص 4 ). اگر فرا نموده شود که قناعت با آن سابق است هم مقبول خرد نگردد، چه قناعت از موجود ستوده است. ( کلیله و دمنه چ مینوی ص 342 ).

معنی کلمه مقبول در فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) قبول شده ، پذیرفته - شده .

معنی کلمه مقبول در فرهنگ عمید

۱. قبول شده، پذیرفته شده.
۲. پسندیده.

معنی کلمه مقبول در فرهنگ فارسی

قبول شده، پذیرفته شده، پسندیده
( اسم ) ۱ - قبول شده پذیرفته ۲ - پسند شده پسندیده . ۳ - ( صفت ) زیبا خوبروی : [ اتفاقا کنیزی داشت که از چرکس آورده بودند بسیار مقبول و صاحب جمال بود . ] ( عالم آرای شاه اسماعیل . نسخه خطی منتظر صاحب ص ۱۵۲ )
جامه در پی کرده یا پذرفتار گردیده

معنی کلمه مقبول در ویکی واژه

قبول شده، پذیرفته - شده.

جملاتی از کاربرد کلمه مقبول

ارباب طلب جز به قبول نظر از عشق مقبول نگشتند و به قابل نرسیدند
وانکه هم منظور و هم مقبول من گشت زانسان تا که شد مقتول من
بربودش بتی چنان مقبول ناگهان از مقام عالی دل
زین سبب بیقصد و دل زینها یکی نیست مقبول خداوند اندکی
اگر کسی گوید چونست که در آن آیت پیش إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ گفت، و در اینجای إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا صفت جهودان و ذمّ ایشان کرد؟ پس آیت لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ که حدیث مؤمنان و ذکر انفاق ایشان است در آن پیوست؟ آن گه دیگر باره بذمّ جهودان بازگشت، بر عقب گفت: کُلُّ الطَّعامِ کانَ حِلًّا لِبَنِی إِسْرائِیلَ. یعنی که لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ... در میان این دو قصّه چه لائق است؟ جواب آنست که: ربّ العالمین در آن دو آیت ذمّ جهودان کرد، و هزینه ایشان باطل کرد. یعنی که آن هزینه ایشان با کفر است و طاعت با کفر مقبول نبود. پس خطاب با مؤمنان گردانید که انفاق شما نه چون انفاق ایشان است، از شما پذیریم و قبول کنیم، چون باین شرط باشد که فرمودیم. و آنچه بشرط خویش باشد من که خداوندم خود دانم و جزا دهم. این است که گفت: فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ. آن گه باز بترتیب آیت پیش باز شد و تمامی ذمّ جهودان گفت: فَمَنِ افْتَری‌ عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ‌
و آنچه دارد موافقت به هوس هست مقبول، پیش آن ناکس
رضای حق به سوی توست از بس صادق القولی شود مقبول عالم هر چه گویی هر چه فرمایی
من ته وَرْ عالمْ درد وُ واکْ بَچینِّمْ ته مقبوله چِشْ بَوِرْدِهْ عَقل وُ دینِمْ
رنک الکسا عددی بود که این سایت برای رتبه سایت‌ها نشان می‌داد؛ که بر اساس ترافیک، نمایش سایت در نتایج جستجو و سنجش میزان محبوبیت سایت توسط این سایت تخمین زده می‌شد. هر چه این عدد کمتر می‌بود، پرترافیک بودن و مقبول‌تر بودن سایت در نزد بینندگان را نشان می‌داد.
گوشه گیری مرد را مقبول دلها میکند آدمی از خلق چون پنهان شود، گردد پری
گر همی خواهی که گردی کیمیا باش مقبول دل اهل خدا