مقاومت به خوردگی

با توجه به وزن کم، شکل‌پذیری خوب و مقاومت به خوردگی، آلومینیوم انتخاب مناسبی برای قطعات بکاررفته در خودرو مانند قطعات شاسی، بدنه و قطعات ساختاری می‌باشد. ترکیبات شیمیایی گوناگونی از آلومینیوم سبب دسترسی به آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی برای قطعات شاسی و آلیاژهای مستحکم برای قطعات اکستروژن و قطعات بدنه شده‌است.

اما در کاربردهایی که به خاطر مقاومت به خوردگی عالی تیتانیوم از آن استفاده می شود، تیتانیوم خالص مورد استفاده قرار می گیرد.

از فولادهای زنگ‌نزن علاوه بر کاربردهای مقاوم دربرابر خوردگی رطوبتی، در محیط‌های دما بالا که فولادهای کربنی و کم آلیاژ مقاومت به خوردگی یا استحکام مناسب ندارند نیز استفاده می‌شود.

آلومینیوم مقاوم به خوردگی: آلومینیوم با پوشش‌ها یا ترکیبات خاص می‌تواند مقاوم به خوردگی باشد. آلومینیوم ۵۰۵۲ و ۶۰۶۱ به دلیل مقاومت به خوردگی و خصوصیات سبک مورد استفاده قرار می‌گیرند.

عملیات شکل‌دهی گرم بطور کامل برای آلومینیم ۲۰۲۴ توصیه نمی شود بدلیل اثرات مضر ناشی از حرارت بر مقاومت به خوردگی

استفاده از نیتروژن باعث شده که استحکام تسلیم سری ۲۰۰ نسبت به سری ۳۰۰ نزدیک به ۵۰٪ بیشتر باشد اما از طرفی به دلیل میزان نیکل کمتر مقاومت به خوردگی بالایی ندارند. استفاده از این فولادها در اروپا و آمریکای شمالی تا انتهای قرن اخیر بسیار محدود بوده‌است.

آلیاژهای آلومینیوم از مقاومت به خوردگی خوبی برخوردار هستند.

تیتانیوم: تیتانیوم به دلیل مقاومت به خوردگی و استحکام بالا، معمولاً در بخش‌های خودرو که در معرض شرایط سخت و مایعات خوراکی هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.