مقابل

خط سبز تو محال است که از دل برود این نه نقشی است که هرگز ز مقابل برود

چون نگشت از مقابلی هدفش قابل نفخ روح شد صدفش

عمرها شد که به آن جلوه مقابل شده‌ام می رسد بر من حیران چقدر ناز نگاه

همچو چشمی که چراغش ز مقابل برود

من از تو سیر نگردم و گر ترش کنی ابرو جواب تلخ ز شیرین مقابل شکر آید

نویین اعظم آنکه به تدبیر و فهم و رای امروز در بسیط ندارد مقابلی

آن لحظه با خیالی مقصود رخ نماید کآیینهٔ جمالش باشد مقابل من

نگاه خلق به زنگار کلفت اندود است مشو چو آیِنه دیگر مقابل همه کس

شبی با برق دندان ‌گهر تاب‌ات مقابل شد هنوز از کهکشان دارد همان خس در دهان انجم

دوری ز مهرروی تو مارا هلال ساخت ای وای برمن ار تو نیائی مقابلم