مفهوم

بود اما بودنی علمی و بس حد علم ارچه نشد مفهوم کس

هرچه در فهم تو آید آن بود مفهوم تو کی بود مفهوم تو او کو از آن عالی‌تر است

مثل اینجا اگر چه نیک ناید ولی چون محض مفهوم است شاید

سخنی گوی که مفهوم نگردد دهنت ای عزیز دل من دل نتوان داد به هیچ

گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من زآن چه حاصل چون نشد هیچ آن دهان مفهوم من

بود مهر تو مقصود از سعادتهای برجیسی شود کین تو مفهوم از نحوستهای کیوانی

مرا زان شمه معلوم گشته است سوی الله این دمم مفهوم گشته است

گردد از سمع باطن آن مفهوم سمع ظاهر بود ازان محروم

میان اهل زمان هیچگونه دانش نیست که آن بخاطر او مشکل است و نامفهوم

تا مرا عین عشق مفهوم است سر علمم به عشق معلوم است