مفر

معنی کلمه مفر در لغت نامه دهخدا

مفر. [ م َ ف ِرر / م َ ف َرر ] ( ع اِ ) گریختن جای. ( مهذب الاسماء ). گریزجای. ( تفلیسی ). جای گریز. ( دهار ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اسم ظرف است از فرار به معنی جای گریختن ، یعنی جایی که در آن گریخته نشیند و از آفت امن یابد. ( غیاث ). گریزگاه. مهرب. محیص. محید. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
حصار کندهه را ازبهیم خالی کرد
بهیم را به جهان آن حصار بود مفر.فرخی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 74 ).شکر ایزد را کامروز بدانجایگهم
که شهان همه گیتی را آنجاست مفر.فرخی ( ایضاً ص 109 ).عاجز نمی کند او را هیچ دشواری و مفر و گریزگاهی نیست هیچ احدی را از قضای او. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 307 ).
در این آتش چه می جوید سمندروار پروانه
یکی چندین مقر دارد یکی چندین مفر دارد.ناصرخسرو.دانم که نیست جز که به سوی تو ای خدا
روز حساب و حشر مفر و وزر مرا.ناصرخسرو.کز بادیه جهالت جز سوی او مفر نیست
زیرا که جاهلان را جز در سقر مقر نیست.ناصرخسرو.با چنو پادشاهی این مضایقت نباید کردن ، خاصه که از این دیر هیچ مفری نیست. ( فارسنامه ابن البلخی ص 101 ).
جناب تو علما را ز نائبات پناه
جوار تو حکما را ز حادثات مفر.امیرمعزی ( دیوان چ اقبال ص 396 ).زمانه به دستش دهد نامه ای
نبشته در آن نامه این المفر.امیرمعزی ( ایضاً ص 383 ).گفتم بس است حشمت او شرع را پناه
گفتا بس است حضرت او خلق را مفر.امیرمعزی ( ایضاً ص 386 ).در دارالکتب و بام دبستان بکنید
بر نظاره ز در و بام مفربگشایید.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 161 ).در صمیم عالی علوی مقر و مفر پدید کرد. ( سندبادنامه ص 2 ). و از آن اذیت و بلیت مفر و محیصی نمی دانست. ( المعجم ص 7 ). || مأخوذ از تازی ، راه گریز. ( ناظم الاطباء ). راهی که از آن راه توان گریخت. ( غیاث ) ( آنندراج ).
مفر. [ م َ ف َرر / م َ ف ِرر ] ( ع مص ) گریختن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( غیاث ). فرار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به فرار شود.
مفر. [ م ِ ف َرر ] ( ع ص ) فرس مفر؛ اسب زود و نیکو گریز یا صالح آن که بر وی گریزند. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). اسبی که خوب گریزد و نیکو فرار کند و اسبی که صلاحیت فرار داشته باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

معنی کلمه مفر در فرهنگ معین

(مَ فَ رّ ) [ ع . ] (اِ. ) گریزگاه ، جای گریز.

معنی کلمه مفر در فرهنگ عمید

گریزگاه، جای گریختن، راه فرار.

معنی کلمه مفر در فرهنگ فارسی

گریزگاه، جای گری تن، راه فرار
( اسم ) جایی که بدانجا فرار توان کرد گریزگاه : [ و از آن اذیت و بلیت مفرو محیصی نمیدانست ] . ( المعجم . مد . چا. ۷:۱ ) توضیح در فارسی غالبابفتح اول تلفظ شود ولی درلغت عرب بدین معنی بکسر اول است و بفتح نخستین بمعنی گریختن است چنانکه گذشت ( دکتر خیام پور . ( نداب . ۳ - ۲ ص ۹۸ )
فرس مفر اسب زود و نیکو گریز یا صالح آن که بر وی گریزند .

معنی کلمه مفر در ویکی واژه

گریزگاه، جای گریز.

جملاتی از کاربرد کلمه مفر

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال فورسکلا پولتاوا، باشگاه فوتبال تاوریا سیمفروپول، و باشگاه فوتبال آرسنال کی‌یف اشاره کرد.
ای دل باید که تو جفاکش باشی خاک پی خلق را تو مفرش باشی
در رضای خدای خویش بکوش به نه چیزش چو بندگان مفروش
ساقیا باده بده تا شوم از خود بی خود عمر بگذشت به تعجیل مفرما اهمال
به اهل خرابات مفروش زهد که آتش فتد زود در چوب خشک
در خرابات مفردان رفته خرقه آب و گل گرو کرده
مفرما صبر کان را هر که دیده ست صبوری از من حیران نخواهد
از خاک درت ساخته‌ام مفرش خویش بر خیره به باد داده عیش خوش خویش
مفریب دل به رنگ جهان کان نه تازگی است گل‌گونه‌ای چگونه کند زال را جوان
ای دل به سفر چرا نبندی مفرش کاندر حضرت عیش نمی باشد خوش
با وجود نقش کلیدی جان هامفری کانادایی، دولت کانادا حاضر به دادن رأی موافق به پیش‌نویس نشد اما در نهایت در مجمع عمومی به نسخهٔ نهایی رأی مثبت داد.
زمین بگسترد از سبزه هر زمان مفرش سپهر بر کشد از ابر هر زمان ایوان