مغز

همی بود بر رد هجران خموش اگرچه همی مغزش آمد به جوش

که برد آگهی نزد آن دیوزاد که کس را دل و مغز پیران مباد

یکی بند دیدم در آن جامه نغز گهرها در آن، همچو بادام مغز

به تندی یکی سنگ زد بر سرش فرو ریخت مغز سرش از برش

به دشمن همی ماند و هم به دوست گهی مغز یابی ازو گاه پوست

این سر بیمغز من سودای وصل میپزد دائم ولی جز خام نیست

هم آتش می بسوخت مغزم هم ناله نی ببرد هوشم

هان تا به موافقت برآریم از مغزِ خمِ گرفته سر گرد

سرو پنجه و مغز او کرد پست همه یال و دندان او برشکست

مرا با شما آخرین گفتگو ست کزین گفته بشناسم از مغز پوست